Obecnie pracuje w Instytucie Nauk Geologicznych PAN badając małe kratery uderzeniowe na Ziemi i bada powierzchnię Marsa. Mieszkała i pracowała w jednostkach naukowych w UK (Exeter University), Austrii (Uniwersytet Wiedeński), USA (Michigan State University i Lunar and Planetary Institute przy NASA w Houston) i Kanadzie (Carleton University). Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego, Michigan State University oraz Uniwersytet Wiedeński. Stypendystka Fulbrighta, Marie Sklodowska-Curie Actions Individual Fellowship i grantów NCN oraz Fundacji dla Nauki Polskiej. Okropny geek.

Absolwentka Politechniki Wrocławskiej. Uzyskała tytuł inżyniera na kierunkach Automatyka i Robotyka oraz Zarządzanie i Inżynieria Produkcji. Zawodowo związana z komunikacją i marketingiem w sektorze nowych technologii, obecnie pracuje jako Communications Manager w firmie DAC.digital. Zafascynowana kosmosem, zwłaszcza wszystkim związanym z Marsem. Lider grupy Innspace, która zajmuje się projektami związanymi z inżynierią kosmiczną – projektuje bazy marsjańskie (Gold Winner w konkursie Future Mars Life) czy samoloty suborbitalne (ESA Grand Prix w konkursie Student Aerospace Challenge). Popularyzuje naukę w ramach działalności w Polskim Towarzystwie Astrobiologicznym, prowadząc wywiady z naukowcami i panele dyskusyjne. Jako członek Advisory Board w Mars Society South Asia (MSSA) jest jurorem podczas konkursów kosmiczno-robotycznych. Oprócz tego realizuje kosmiczne zainteresowania jako członek Rady Studentów przy Prezesie Polskiej Agencji Kosmicznej oraz National Point of Contact przy Space Generation Advisory Council.

Absolwentka biotechnologii w języku angielskim na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Po studiach odbyła kilkumiesięczny staż na Uniwersytecie Bern w Szwajcarii a następnie obroniła doktorat z nauk ścisłych i przyrodniczych w Instytucie Chemii Bioorganicznej Polskiej Akademii Nauk w Poznaniu. Tematyka jej rozprawy doktorskiej obejmowała badanie wpływu nowoodkrytych cząsteczek (tRF i sdRNA) na proces biosyntezy białka w organizmach żywych. Po doktoracie rozpoczęła pracę w Centrum Zaawansowanych Technologii UAM, gdzie zajmuje się biodrukiem 3D ludzkich narządów (łąkotka) a także nanotechnologią i jej wykorzystaniem w medycynie (głównie w tworzeniu szczepionek).
Uważa, że popularyzacja nauki to bardzo ważny aspekt pracy naukowca, którego nie można zaniedbywać. Od prawie 10 lat współorganizuje wykłady, warsztaty i pokazy naukowe dla dzieci i młodzieży. Jest finalistką konkursu FameLab Poland 2017 dla popularyzatorów nauki. Prowadzi popularnonaukowego instagrama, a w przyszłości planuje pisać dłuższe teksty popularnonaukowe na blogu czy też na portalach internetowych. Na codzień wolontariuszka w schronisku dla zwierząt w Poznaniu a także w fundacji „Dr Clown”. Uwielbia żonglować, szydełkować, słuchać metalu a także czytać książki (popularnonaukowe, fantastyka, sci-fi).

Uzyskała tytuł magistra oraz doktora w dziedzinie fizyki jądrowej i cząstek elementarnych na Uniwersytecie Warszawskim, Wydziale fizyki. Była członkiem ZEUS Collaboration w DESY w Hamburgu, Niemczech. Jej badania poświęcone były produkcji cząstek w głębokim nieelastycznym rozproszeniu w akceleratorze HERA.
Po studiach doktoranckich zaczęła pracować w Wydziale Fizyki Medycznej, a jej głównym zainteresowaniem naukowym stała się fizyka medyczna, a w szczególności radiobiologia. Spędziła osiemnaście miesięcy na Uniwersytecie Sztokholmskim, gdzie dołączyła do projektu badającego wpływ mieszanych wiązek na raka. Aktualnie pracuje z kodami PARTRAC (we współpracy z W. Friedlandem, Helmholtz Centre), aby modelować zniszczenia w DNA i naprawy w komórkach narażonych na działanie promieniowania jonizującego.

Aktualne projekty:

• Weryfikacja dawek używając fantomów wydrukowanych w 3D
• Badania nad egzosomami
• Nanodozymetria – pomiary struktur ścieżek cząsteczek na poziomie DNA
• Badania nad przeżywalnością sklonowanych struktur: liczby i wielkości kolonii komórek
• Wpływ konturowania na dystrybucję dawki w docelowej objętości
• Symulacja wypadku RENEB
• Symulacje Monte Carlo badające reakcje komórek na uszkodzenie DNA w różnych stopniach

Doktor nauk biologicznych w dyscyplinie biochemia (ze specjalnością neurochemia) Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Wyniki jej badań na pracę doktorską zaprezentowała na kilkunastu konferencjach naukowych, na podstawie teoretycznej jej doktoratu powstał też rozdział w książce pt. „Choroba Alzheimera – wybrane zagadnienia biologiczne i kliniczne”.
Była również wykonawczynią kilku grantów naukowych dotyczących choroby Alzheimera oraz badań/grantów we współpracy z firmami dotyczącymi np. analizy cytotoksyczności wybranych kandydatów na lek nowotworowy stworzonych przez firmę OncoArendi, badań przedklinicznych produktów firmy Ziaja na określonych liniach komórkowych. Jest konsultantem naukowym, autorką publikacji naukowych, popularnonaukowych, monografii, artykułów o tematyce medycznej i dietetycznej oraz materiałów edukacyjnych.
Ukończyła studia podyplomowe z Dietetyki Sportowej na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie oraz studia podyplomowe na Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie na kierunku Prowadzenie i Monitorowanie Badań Klinicznych. Obecnie studiuje somatopsychologię i psychosomatykę na Uniwersytecie SWPS w Warszawie. Od października zaczyna działania jako wykładowca akademicki na SWPS w Warszawie i Poznaniu. Działa jako szkoleniowiec w stowarzyszeniu PsycheSomapolis i platformach edukacyjnych, jest mentorem w start-upie dla kobiet HerImpact w Poznaniu. Zajmuje się także tworzeniem suplementów diety, ze szczególnym uwzględnieniem wspierania pracy mózgu.

Ukończyła studia na Uniwersytecie w Nottingham na kierunku Genetyki Ludzkiej. Aktualnie doktoryzuje się w dziedzinie epigenetyki na wydziale chemii organicznej Uniwersytetu Ludwiga-Maximiliana w Monachium. Jej pasją jest popularyzowanie nauki.
Pisze teksty popularnonaukowe na blogi i portale internetowe oraz artykuły do gazet. Prowadzi media społecznościowe na Instagramie i Facebooku, gdzie jako Motivelina otwiera drzwi laboratorium. Należy do Forum Ekspertów Forbes Polska. Przewodzi społeczności „Kobiety w Nauce”, która pomaga kobietom poradzić sobie w zdominowanych przez mężczyzn dziedzinach naukowych. Wspiera inicjatywy edukacyjne, popularnonaukowe i te wspierające rozwój kobiet w przemyśle oraz środowisku akademickim.
Społeczeństwo prędzej uwierzy przypadkowemu wpisowi swojego znajomego na FB, niż naukowcom. Dlatego jej misją jest przybliżenie portretu osoby pracującej w laboratorium, aby wzbudzić zaufanie wobec wyników badań naukowych wśród Polaków.

Absolwentka grafiki komputerowej oraz od niedawna informatyki na Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych. Pracuje jako programista testów automatycznych w PZU. Po pracy tworzy głównie aplikacje webowe, w tym stronę która wspiera młodych programistów w realizowaniu swoich projektów, a na swoich social media pokazuje że programowanie jest dla każdego. Na co dzień uwielbia grać w koszykówkę, tworzyć muzykę, podróżować i spędzać czas blisko natury.

Klaudia jest na studiach doktoranckich w Centre for Doctoral Training in Cyber Security na Uniwersytecie Oxfordzkim i beneficjentką stypendium (ISC)² Women's Cyber Security Scholarship. Ukończyła program NordSecMob w 2017 roku, otrzymując tytuł magistra z Security and Mobile Computing na dwóch uniwersytetach: Aalto University i Norwegian University of Science and Technology. Jej pasja do cyberbezpieczeństwa zakiełkowała podczas stażu w biurze bezpieczeństwa ICT w Polkomtel, gdzie zapoznała się z informatyką śledczą i cyberbezpieczeństwem. Miała niesamowitą okazję przeprowadzić szkolenia dla policjantów z zakresu technologii NFC i zagrożeń wynikających z jej użytkowania. Pracowała również jako asystentka badawcza na Aalto Univeristy w Secure Systems Group. Jej projekt badawczy, który ewoluował w pracę magisterską, doprowadził do rozwoju SafeKeeper, oprogramowania open-source, które zabezpiecza hasła użytkowników w internecie. Projekt ten uzyskał trzy prestiżowe nagrody od Finnish Information Security Association, Finnish Computer Science Society i Aalto University. W 2018 została wybrana prezeską Oxford Women in Computer Science Society (OxWoCS) na University of Oxford. Oprócz prowadzenia i koordynowania warsztatów dotyczących technologii i hackatonów, do jej obowiązków należy również organizowanie wydarzeń promujących informatykę wśród studentek. Jest również zaangażowana w wiele działań popularyzatorskich, takich jak warsztaty InspireHer! dla matek i córek.

Dr Anna Chrobry, fizyczka pracująca w przemyśle kosmicznym w niemieckiej kosmicznej dolinie krzemowej. Uhonorowana w Niemczech tytułem Inspirującej Fizyczki.
Ukończyła Akademię Górniczo-Hutniczą im. Stanisława Staszica w Krakowie. Po uzyskaniu tytułu doktora nauk przyrodniczych we współpracy z Niemiecką Agencją Kosmiczną DLR, dr Chrobry współpracowała z międzynarodowymi liderami przy głównych projektach takich jak ORION/MPCV i Ariane 5ME, Ariane 6 czy Rolls Royce. Zajmowała się technologiami wykorzystywanymi do budowy rakiet kosmicznych, m.in. statku Orion, który w 2025 r. poleci na Księżyc w ramach misji Artemis.
Chrobry jest głęboko przekonana, że połączenie sił w całej Europie ma kluczowe znaczenie dla dalszego rozwoju sektora kosmicznego, dlatego pracuje nad utworzeniem polsko-niemieckiego kierunku Engineering and Management of Space Systems EMSS.
Jako jedyna kobieta Polka należy do zarządu Yuri’s Night Bremen. Dr Chrobry jest członkiem wielu znanych grup zawodowych, jak WIA Women in Aerospace. Dr Chrobry jest częstym prelegentem na wielu forach, dyskusjach panelowych.
Osobistą misją dr Chrobry jest przedstawianie osiągnięć kobiet w STEM niezależnie od tego, czy chodzi o tworzenie stron Wikipedii czy projektu „100 inspirujących fizyczek”. Twardo stąpa po Ziemi i nie zapomina o ziemskich sprawach, takich jak walka o ochronę środowiska czy edukacja poprzez Akademia Przyszłości czy Kosmos dla Dziewczynek lub jako mentor dla studentów czy stażystów. Długoterminową misją dr Chrobry jest inspirowanie kobiet do rozwoju kariery w dziedzinie technologii na Ziemi i po nią, dlatego wspiera Galaktykę Kobiet przy ESERO Centrum Kopernika.

Absolwentka Politechniki Wrocławskiej na kierunku Inżynieria Chemiczna I Procesowa. W czasie studiów była zaangażowana w kilka projektów o tematyce kosmicznej. Uczestniczka programu BEXUS organizowanego przez Eurpoejską Agencję Kosmiczną oraz analogowej misji księżycowej. Brała udział również w kilku konkursach o tematyce kosmicznej gdzie z zespołem zajęła dwukrotnie 2 miejsce. Zainteresowana systemami podtrzymywania życia. Przez dwa lata pracowała w projekcie MELiSSA w Europejskiej Agencji Kosmicznej gdzie zajmowała się problemem modelowania transpiracji. Obecnie doktorantka na Uniwersytecie Clermont Auvergne gdzie będzie kontynuować badania prowdazone w ramach pracy w ESA.

Studiowała mechanikę i budowę maszyn oraz automatykę i robotykę na Politechnice Wrocławskiej. W trakcie studiów zdobyła doświadczenie przy projektach łazików marsjańskich, eksperymentów do rakiet suborbitalnych i misji balonowych. Następnie przed 2,5 roku pracowała dla Europejskiej Agencji Kosmicznej w Europejskim Centrum Astronautów w Niemczech. Zajmowała się prototypowaniem geologicznych narzędzi Księżycowych dla astronautów i wspierała ich testy w środowiskach analogowych jak wulkaniczne wyspy, w lotach suborbitalnych i podwodnych symulacjach. Kontynuacją jej projektu w ESA jest jej obecny doktorat na Uniwersytecie w Glasgow, gdzie Dorota pracuje nad optymalizacją mechanizmów podatnych (compliant mechanisms), które byłyby w stanie przetrwać księżycowe środowisko zdominowane przez drobny i ostry regolit Księżycowy.

Dr Fechner ukończyła studia magisterskie na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, gdzie kontynuowała również studia doktoranckie. W roku 2009 obroniła rozprawę doktorską „Trygonometryczne równania funkcyjne w algebrach”, napisaną pod kierunkiem dr hab. Roman Badory. Po obronie pracy doktorskiej pracowała w Zakładzie Metod Matematycznych w Ekonomii i Finansach Uniwersytetu Śląskiego, później w Zakładzie Równań Funkcyjnych Uniwersytetu Śląskiego, Instytucie Matematyki Finansowej Uniwersytetu w Ulm, jako analityk ryzyka w ParcIT, Kolonia (Niemcy) oraz obecnie w Instytutcie Matematyki Politechniki Łódzkiej.
Dr Fechner zajmuje się tematyką klas funkcji o wartościach zespolonych określonych na hiperstrukturach, zastosowaniami metod szeroko rozumianej analizy Fourierowskiej w tym uciętej transformaty Fouriera, pojęć syntezy spektralnej oraz funkcji wykładniczych, sinusowych i cosinusowych i m-sinusowych określonych na hiperstrukturach.
W latach 2014-2015 brała udział w projekcie „Statistics of Lévy driven processes” finansowanym przez Deutsche Forschungsgemeinschaft, kierowanym przez Prof. Dr. Roberta Stelzera (Ulm), natomiast w latach 2017-2018 kierowała projektem NCN Miniatura „Uogólnione funkcje tworzące momenty na hipergrupach”.

Z wykształcenia farmaceutka, po kilku latach pracy w zawodzie postanowiła zmienić ścieżkę kariery na IT. Od 4 lat pracuje w międzynarodowych korporacjach przy rozwijaniu aplikacji. W wolnym czasie działa w fundacji geek girls carrots, wspierając dziewczyny w pierwszych krokach w IT.

Jest lekarką stażystką w Uniwersyteckim Centrum Klinicznym oraz doktorantką w Szkole Doktorskiej GUMed. Prowadzi profil na Instagramie @gf_medstudent, gdzie dzieli się swoją medyczną codziennością. Chętnie angażuje się w różne projekty naukowe i społeczne oraz wspiera działalność studentów.

Jej fizyczna droga naukowa była pełna niespodziewanych zakrętów. Najpierw chciała być fizyczką cząstek elementarnych i pracować w CERNie, potem fizyczką medyczną zajmującą się protonoterapią. Chcąc odkryć swoją drogę, była na stażu w University of Nottingham, gdzie budowała mini rezonans magnetyczny, potem starała się dowiedzieć jak najwięcej o laserach na swobodnych elektronach w European XFEL. Jednak dział fizyki do którego weszła na chwilę, a została na dłużej to fotonika.
Aktualnie jest doktorantką Szkoły Doktorskiej na Politechnice Łódzkiej, gdzie zajmuje się projektowaniem i badaniem siatek podfalowych oraz laserami półprzewodnikowymi typu VCSEL. Jest współtwórczynią pierwszego polskiego lasera VCSEL. Aktualnie poza pracą nad rozprawą doktorską, w ramach badań naukowych współpracuje z firmą VIGO Systems oraz francuską instytucją badawczą CNRS.
Jej misją jest pokazanie jak największej ilości osób, że fizykę da się lubić i że nie kończy się tylko na tym co pokazują nam w szkołach. Dlatego prowadzi konto na instagramie pod nickiem @photonnika, gdzie pokazuje jak wygląda życie fizyczki-fotoniczki od podszewki.

Zdobyła doktorat z obronnosci i bezpieczenstwa na Akademii Sztuki Wojennej, ukończyła studia z zarządzania przestrzenią w nowych gospodarkach w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie, stosunki międzynarodowe w American University School of International Service oraz nauki polityczne na University of Tennessee. Studiowała również na Uniwersytecie Katolickim w Louvain (Belgia), na Uniwersytecie Jagiellońskim i w World Trade Institute w Bernie (Szwajcaria). Doświadczenie zawodowe zdobywała w Wydziale Politycznym Ambasady RP w Waszyngtonie, w American Electronics Association w Brukseli, w Senacie RP w Warszawie oraz w Warsaw Business Journal. Pracowała w Dyrekcji Generalnej ds. Rynku Wewnętrznego, Przemysłu, Przedsiębiorczości i MŚP Komisji Europejskiej oraz w zespole ds. Polityki Kosmicznej i Badań Dyrekcji Generalnej ds. Przedsiębiorstw i Przemysłu. Wcześniej pełniła funkcję dyrektora brukselskiego biura amerykańskiej Secure World Foundation. Była też przewodniczącą i dyrektor wykonawczą Rady Doradczej ds. Generacji Kosmicznej wspierającej Program Narodów Zjednoczonych ds. Zastosowań Kosmicznych. Pracowała naukowo w Europejskim Instytucie Polityki Kosmicznej. Obecnie wiceprezeska ds. Europy podczas Światowego Tygodnia Kosmicznego i członkini Rady Dyrektorów ds. kobiet w sektorze kosmicznym na Europę. Napisała i obroniła pracę doktorską z zakresu bezpieczeństwa kosmicznego w Polskiej Akademii Obrony.

Jej życie osobiste i zawodowe jest związane z Łodzią. Studia magisterskie ukończyła na Uniwersytecie Łódzkim. Całą swoją karierę zawodową jest związana z Instytutem Matematyki Politechniki Łódzkiej, gdzie obecnie zajmuje stanowisko adiunkta. Matematyka była jej pasją od szkoły podstawowej. Jej praca magisterska dotyczyła równań różniczkowych, a praca doktorska wykorzystywała techniki wariacyjne w modelowaniu zagadnień ekonomicznej równowagi. Obecnie naukowo zajmuje się teorią równań różnicowych, które m.in. są wykorzystywane w symulacjach numerycznych wszelkich zjawisk opisywanych przez procesy ciągłe.

Od urodzenia mieszka w Łodzi. Ukończyła studia na Uniwersytecie Łódzkim na kierunku Matematyka Stosowana. Na Uniwersytecie Łódzkim obroniła rozprawę doktorską. Przez całą karierę zawodową związana z Politechniką Łódzką, gdzie w roku 2019 uzyskała stopień doktora habilitowanego.
Główne obszary badawcze: jakościowa teoria równań różniczkowych zwyczajnych, metody topologiczne i ich zastosowania w zagadnieniach brzegowych, całkowe i funkcjonalne równania różniczkowe, układy dynamiczne i ich zastosowania.
Zainteresowania zawodowe: zastosowania równań różniczkowych w zagadnieniach biomatematyki (czyli na przykład w medycynie, epidemiologii, ekologii).
Kierownik Zakładu Modelowania Matematycznego oraz Dyrektor Instytutu Matematyki Politechniki Łódzkiej.

Dr hab. inż. nauk technicznych, kierowniczka Pracowni Materiałów Funkcjonalnych i profesorka w Instytucie Maszyn Przepływowych Polskiej Akademii Nauk w Gdańsku. Jej działalność naukowa dotyczy wytwarzania materiałów funkcjonalnych z wykorzystaniem łatwo skalowalnych technologii, m.in. anodyzacji czy obróbki laserowej. W szczególności specjalizuje się w technologii wytwarzania materiałów o wysokim stopniu uporządkowania oraz ich modyfikacji mającej na celu poprawę absorbcji światła, zdolności do rozkładu wody czy czułości względem wybranego analitu. Wykorzystuje je potem do budowy prototypowych urządzeń. Wyniki prac publikuje w najbardziej prestiżowych czasopismach JCR, np. Nanoscale, RSC Applied Materials and Interfaces, Chemical Enginnering Journal. W swoim dorobku posiada ponad 90 publikacji, patenty, wdrożenia. Jest laureatką stypendium Start Funacji na Rzecz Nauki Polskiej oraz Stypendium MNiSW dla Wybitnych Młodych Naukowców.
Kieruje projektami krajowymi (Sonata, Sonata-BIS) i międzynarodowymi (CEUS-UNISONO, Polsko-Rumuński projekt bilateralny) oraz współpracuje z licznymi grupami naukowymi z kraju (Politechnika Warszawska, Centrum Nanobiomedyczne) i zagranicy (m.in. Uniwersytet Friedrich Alexander, Uniwersytet Południowych Czech, Center for Interdisciplinary Nanoscience of Marseille).
Ostatnio jej zainteresowania skupiają się na generacji wodoru, wysokoczułej diagnostyce elektrochemicznej oraz tzw. inteligentnemu zarządzaniu światłem w nanomateriałach.
Naukę stara się promować na Instagramie na profilu @science_mission.

Ukończyła studia i obroniła doktorat z biologii na Uniwersytecie Warszawskim. Od dziecka interesowała się przyrodą, później chciała być oceanografem, a na studiach wciągnęły ją badania nad mikroorganizmami eukariotycznymi. Ta niezmiernie duża i zróżnicowana grupa organizmów kryje w sobie odpowiedzi na nurtujące ją pytania o pochodzenie i ewolucję organizmów eukariotycznych, czy też funkcjonowanie ekosystemów. W swoich badaniach łączy ze sobą zarówno wyjazdy terenowe, eksperymenty laboratoryjne i bioinformatykę. Sekwencjonuje genomy i transkryptomy by zrozumieć jak organizmy ewoluowały i jakie role pełnią w środowisku. Po doktoracie rozwijała swoje zainteresowania naukowe na Uniwersytecie Karola w Pradze i na Uniwersytetach Alberty oraz Kolumbii Brytyjskiej w Kanadzie. Aktualnie pracuje na swoim macierzystym Wydziale Biologii Uniwersytetu Warszawskiego. Kieruje kilkoma projektami badawczymi, które realizuje wraz z zespołem studentów i doktorantów. Swój czas dzieli między badania naukowe, dydaktykę i popularyzację.

Dr hab. Barbara Uszczyńska-Ratajczak studiowała biotechnologię na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej. Następnie ukończyła studia magisterskie o specjalności bioinformatyka na Wydziale Biologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Stopień doktora uzyskała w Instytucie Chemii Bioorganicznej PAN w 2013 roku. W tym samym roku dołączyła do grupy badawczej kierowanej przez prof. Roderica Guigò w Centrum Regulacji Genomicznej (CRG) w Barcelonie. Od 2013 jest członkiem jednego z najbardziej znanych projektów badawczych na świecie – GENCODE, którego celem jest tworzenie wysokiej jakości katalogów genów dla genomów człowieka i myszy oraz ich eksperymentalna weryfikacja. Badaczka brała także czynny udział w badaniach realizowanych w ramach trzeciej fazy projektu ENCODE (ENCyclopedia Of DNA Elements), którego głównym zadaniem jest identyfikacja funkcjonalnych elementów w genomach człowieka oraz wybranych organizmów modelowych. Jej badania zostały nagrodzone stypendium Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla wybitnych młodych naukowców. Dr hab. Barbara Uszczyńska-Ratajczak jest laureatką grantów udzielanych przez Narodowe Centrum Nauki w ramach programów POLONEZ oraz OPUS. Jest także autorką prestiżowych publikacji m.in. w czasopismach Nature Genetics, Nature Reviews Genetics oraz Nature.
Praca badawcza i jej znaczenie: Informacje zawarte w sekwencji ludzkiego genomu mają ogromne znaczenie w badaniach biomedycznych. Jednakże wartość tych informacji jest bardzo ograniczona w przypadku braku szczegółowej mapy opisującej lokalizację genów w genomie. Regiony genomu, w których znajdują się geny odpowiedzialne za kodowanie sekwencji białkowych zostały już szczegółowo opisane, podczas gdy regiony zawierające geny niekodujące białek nie zostały jeszcze dobrze poznane i w związku z tym często nazywane są „ciemną materią” genomu. Badania Dr hab. Barbary Uszczyńskiej-Ratajczak koncentrują się na tworzeniu wysokiej jakości map genów lncRNA w genomach człowieka, myszy i danio pręgowanego, jako podstaw dla zrozumienia ich biologicznych i patologicznych ról w komórce.

Lider z kilkunastoletnim doświadczeniem zawodowym w branży usług finansowych oraz w branży usług IT. Swoje kompetencje i wiedzę zdobywała przy wdrażaniu globalnych projektów na rynek: skandynawski, niemiecki, szwajcarski oraz brytyjski w międzynarodowych korporacjach takich jak IBM ,czy grupa Ordipol. Jako manager zespołów odpowiadała głównie za zarządzanie kapitałem ludzkim oraz za koordynacje projektów z wykorzystaniem metodyk zwinnych m.in. Agile i Lean Management. Obecnie kontynuuje swoją karierę zawodową w Santander bank Polska na stanowisku IT Area Leadera. Z grupą Santander związana jest już ponad dwa lata, a do jej obowiązków należy zarządzanie zespołem IT odpowiedzialnym za Digitalizację obszaru HR w banku.
Jedną z jej pasji jest mentoring, którym zajmuje się już od kilku lat, wykorzystując go w pracy jak i współpracując z fundacjami poświęconymi tej tematyce. Nieustannie rozwija swoje kompetencje w tej dziedzinie, a pod koniec ubiegłego roku została certyfikowaną mentorką.
Do jej mocnych stron należy umiejętność budowania zgranego zespołu oraz identyfikowanie i rozwijanie talentów u osób, z którymi współpracuje. W swojej codziennej pracy stawia na współpracę, a jako lider stara się działać według powiedzenia „Najlepszym władcą jest ten, którego istnienia ludzie nawet nie zauważają”.

Jest absolwentką kierunku Biotechnologia molekularna na Uniwersytecie Jagiellońskim. Obecnie zaczyna drugi rok studiów doktoranckich, a swoje badania naukowe prowadzi w Laboratorium Biologii Molekularnej Zwierząt Instytutu Zootechniki w Balicach pod Krakowem. Ich tematyką jest poznanie pochodzenia koni rasy konik polski w oparciu o analizy chromosomu Y i mitochondrialnego DNA. Jej kariera naukowa nabrała rozpędu w 2019 roku, kiedy to zrealizowała staż na Uniwersytecie Medycyny Weterynaryjnej w Wiedniu, otrzymała "Diamentowy Grant" i następnie stypendium rektora dla najlepszych studentów, stypendium Ministra za znaczące osiągnięcia oraz rok później Stypendium L’Oreal-UNESCO - Dla kobiet w nauce. Na co dzień jest ogromną fanką muzyki rockowej (a także innych gatunków) i stałą bywalczynią koncertów - ma ich na swoim koncie już ponad 100!

Profesor neurologii, neurologii dziecięcej, kierownik Kliniki Neurologii i Epileptologii Instytutu „Pomnik- Centrum Zdrowia Dziecka”. Przedstawiciel Polski w Zarządzie Państw Członkowskich ds. Europejskich Sieci Referencyjnych. Przewodnicząca Zespołu Koordynującego Program Leczenia SMA w Polsce. Przewodnicząca Rady Ordynatorów IPCZD. Członek Komitetu Neurobiologii PAN. Stypendystka L’Oreal dla Kobiet i Nauki.
Prowadzi badania naukowe nad procesami rozwoju padaczki oraz guzów mózgu związanych z rzadkimi schorzeniami genetycznie uwarunkowanymi. Zajmuje się także chorobami demielinizacyjnymi i rdzeniowym zanikiem mięśni u dzieci. Koordynator i kierownik projektów naukowych finansowanych ze środków krajowych i międzynarodowych (między innymi ViRap, RaRE-TS, EPISTOP). Autorka ponad 150 publikacji w recenzowanych i indeksowanych czasopismach medycznych.

Jest doktorantką fizyczką pracującą na Uniwersytecie Gdańskim. Uzyskała tytuł licencjata astronomii na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie pracowała w zespole badającym możliwości poszukiwania ciemnej materii przy pomocy optycznych zegarów atomowych. Następnie wyjechała do Perimeter Institute w Kanadzie, gdzie uzyskała tytuł magistra i zajmowała się fizyką teoretyczną oraz zagadnieniami podstawowymi mechaniki kwantowej. Pracę tę kontynuuje obecnie na doktoracie w Międzynarodowym Centrum Teorii Technologii Kwantowych w Gdańsku, gdzie bada różne zjawiska kwantowe jako zasoby.

Absolwentka studiów licencjackich z kognitywistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz studiów magisterskich IT & Cognition na Uniwersytecie Kopenhaskim. Aktualnie jest doktorantką na Duńskim Uniwersytecie Technicznym (DTU Compute, Section for Cognitive Systems).
W swoich badaniach tworzy modele matematyczne opisujące i wyjaśniające proces integracji sensorycznej zachodzącej w mózgu. Zajmuje się znalezieniem odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób nasz mózg łączy informacje ze wzroku i słuchu tak, że zamiast fragmentów informacji z każdego z tych zmysłów, postrzegamy spójną całość. Interesuje się również wykorzystaniem metod sztucznej inteligencji w analizie danych pochodzących z eksperymentów neuronaukowych.
Poza jednostkami naukowymi zdobyła również doświadczenie pracując jako Machine Learning / AI Researcher i rozwijając inteligentne systemy dla start-upów z Polski i Doliny Krzemowej.

Business Manager w dziale IT, liderka inicjatywy STEM oraz sieci pracownicznych: Sustainability Network, Trash Hero, Nature’s Footprint w Credit Suisse, pasjonatka nowych technologii i działań pro-środowiskowych.

Uczyła sie na Uniwersytece fizyki, chciała zostać naukowcem, ale po studiach zrezygnowała. Wydało jej się, że praca programistyczna będzie dla niej lepsza, bo otwiera wiele możliwosci i daje dużo wolności, dlatego jak zdecydowała, tak zrobiła. Jest bardzo zadowolona z tego wyboru :) Pracuje z Big Data, używa Pythona i Javy. Na wykladzie będzie opowiadać o tym, jak można nauczyć robota "czytać" i jak coś podobnego można zrobić samodzielnie na własnym komputerze.

Językoznawczyni, obroniła doktorat w Instytucie Języka Polskiego PAN w Krakowie. Od początku swojej kariery zawodowej związana z Politechniką Wrocławską, na której od 11 lat pracuje w zespole badawczym, zajmującym się przetwarzaniem języka naturalnego. Początkowo lingwistka i leksykografka, współtworząca zasoby semantyczno-leksykalnych dla języka polskiego. Od 2013 roku współpracuje w zespole CLARIN-PL, w ramach którego od 2017 roku koordynuje powstawanie polskojęzycznych zasobów leksykalno-semantycznych, w tym Słowosieci – polskiego wordnetu. Od niedawna również koordynatorka współpracy badawczo-rozwojowej CLARIN-u, co jest związane z rozbudową infrastruktury naukowej i dostosowaniem jej do potrzeb rynkowych.
Duszą humanistka, informatyczka z przypisania, nauczyła się lawirować pomiędzy dyscyplinami i nie dać sobie przypisać „łatki”. Indywidualistka, która zna potęgę pracy zespołowej. Świadoma tego, że klient zwykle wie, czego chce, tylko nie zawsze jego wizja jest zgodna z wizją programistów. Potrafiąca tłumaczyć język specjalistów od przetwarzania języka naturalnego na bardziej ludzki. Prywatnie mama dwóch małych kobietek i „psia mama”, zakochana w rasie American Staffordshire Terrier.

Absolwenta Matematyki Stosowanej i studiów podyplomowych z zakresu Data Science. Obecnie konsultant w dziedzinie analizy danych w dużej firmie konsultingowej. W swojej pracy miała szansę zdobyć doświadczenie w wielu branżach, między innymi transporcie, przemyśle czy bankowości. Zainteresowana wizualizacją danych, automatyzacją raportowania i zwiększaniem zrozumienia liczb przez storytelling. Prywatnie humanistka, na każde pytanie potrafi odpowiedzieć książką, a ulubiona aktywność po pracy to warsztaty teatralne. W skomplikowanej relacji ze sportem, wciąż szuka taki, który polubi.